Trots toon ik hier het werk van mijn jongste zoon:

Douwe. Een rapper uit een vergeten dorpje, in het zuiden van Nederland. Vanaf z’n 15de is Douwe bezig met rap en poëzie. Of zoals hij zelf graag zegt: “Noem mij liever geen rapper; noem mij maar een dichter”.

Na een jaar lang zich te hebben gericht op zijn ontwikkelingen in de muziek, komt hij nu met een nieuw product.
In een week tijd heeft hij samen met een groep jongeren uit de omgeving van Roermond een volledige eigen productie neer kunnen zetten.

Dus: Ogen open en geniet!