Stel: iemand hackt jouw bankrekening en ontneemt € 2300,-. Je betrapt hem op heterdaad en je hebt zelfs direct contact met de hacker. De hacker zegt dat jij je niet druk moet maken, want hij belooft dat je het geld over een maand weer terugkrijgt.
Haal je de schouders op? Zeg je dan “Joh, geen probleem. Heel fijn dat je het terug wilt geven!”???

Als ik een brood koop bij de bakker hebben we samen een mooi ritueel, dat nooit verandert. Ik heb het brood uitgezocht en de bakker snijdt het in de juiste dikte en schuift het brood in een zak. Vervolgens legt hij het brood op de toonbank. Ik pak het nog niet. Hij vertelt me eerst wat het brood kost. Ik ga akkoord en vind het geld in mijn beurs. Ik overhandig hem het geld en grijp op de terugweg met dezelfde hand het brood mee. Eerlijk oversteken dus. We ruilen op het zelfde moment brood voor geld.

Als ondernemer stuur ik heel graag rekeningen. Het gevoel dat ik mijn energie heb kunnen omzetten in inkomen voelt goed. In mijn werk is het gebruikelijk dat ik de factuur pas na afloop stuur. En ik geef daarna mijn klant graag de gelegenheid om de rekening op te nemen in de administratie en de betaling te regelen. En dan maar hopen dat het niet te lang gaat duren…

Ik betaal ook heel graag rekeningen. Klinkt dat raar? Nee hoor. Ik ben ondernemer. Ik begrijp heel goed dat mijn zakenrelatie graag zijn verdiende geld wil ontvangen. Dus ook als ik in de garage een rekening ontvang betaal ik liever ter plekke. Het doet me goed dat we ‘gelijk oversteken’. Ook als ik eerst op een factuur moet wachten betaal ik deze het liefst direct nadat ik hem uit de post heb gevist.

In mijn vak is dat vaak anders. De klant weet vooraf precies wat de kosten zullen zijn. Ik hou niet van verrassingen en ik hou de prijs helder en overzichtelijk. Toch wachten de klanten op de factuur. Geen probleem. Om te benadrukken dat ik de betaling belangrijk vind stuur ik het liefst de volgende dag al de rekening op. Er staat op mijn factuur geen uiterste betaaldatum. Er staat; “U helpt mij door de factuur snel te betalen”. Het resultaat is dat goede klanten snel het geld op mijn rekening storten.

Maar soms gaat het mis. Helemaal mis. Ik heb nu een klant, die vindt dat betaling pas na 30 dagen hoeft plaats te vinden. Dan staat mijn geld dus bijna een hele maand op de rekening van de klant. Want na afloop van de lezing is het inderdaad mijn geld waar we het over hebben.

Daar is in de relatie tussen de klant en mij geen enkele aanleiding voor. Ik heb niets misdaan, waarvoor ik straf verdien. Maar men noemt dat dan ‘bedrijfspolici’. Dus hier vindt men het normaal dat ik naast ‘spreker’ ook nog een maand lang ‘de bank’ speel. Ik heb zelf geen leveranciers met wie ik ditzelfde trucje uit zou kunnen voeren áls ik dat al zou willen. Nu ben ik dus de bank voor één van de grootste pensioenfondsen van ons land. Die zijn blijkbaar afhankelijk van jongens als Takkenwerk, want dit is de enige mogelijkheid om een opdracht betaald te krijgen.

Het kan anders: Ik heb veel gewerkt voor een trainingsbureau in Lochem. Na afloop van de training spraken we de dag door en dronken een glas op het resultaat. Voor ik vertrok kroop de opdrachtgeefster achter de laptop en maakte het geld op mijn rekening over. Het geld was eerder thuis dan ik.

Bedankt Urs. Niemand betaalt sportiever dan jij.